Banki w Polsce rozpoczęły masowe składanie pozewów przerywających bieg przedawnienia wobec frankowiczów, którzy w roku 2020 wystąpili o unieważnienie umowy kredytowej lub w inny sposób weszli w spór z bankiem. Tegoroczne pozwy różnią się jednak od tych, które miały miejsce wcześniej. Jakie zmiany zaszły w roszczeniach banków wobec frankowiczów? Dlaczego obecnie banki wnioskuja o zasądzenie kwoty tytułem waloryzacji kapitału? Jakie są konsekwencje wyroku TSUE z czerwca 2023 roku?
Zmiany w roszczeniach banków
Obecnie banki nie żądają wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, jak miało to miejsce wcześniej. Zamiast tego, banki wnioskują o zasądzenie kwoty tytułem waloryzacji kapitału. Ta zmiana jest wynikiem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z czerwca 2023 roku. TSUE jednoznacznie stwierdził, że bankom nie przysługuje żadne wynagrodzenie za korzystanie z kapitału.
Widać już teraz tendencję do cofania roszczeń banków o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału przed terminem rozprawy, aby bank mógł odzyskać część kosztów opłaty sądowej. Jednakże, TSUE nie wypowiedział się jednoznacznie na temat waloryzacji wskaźnikiem inflacji.
W związku z tym, banki mogą wystąpić z roszczeniami o waloryzację wskaźnikiem inflacji w przyszłości, dlatego pojawiają się wezwania przedsądowe, które sugerują możliwość złożenia pozwu przed końcem roku w celu przerwania biegu terminu przedawnienia.
Roszczenia frankowiczów
Roszczenia frankowiczów są traktowane analogicznie do roszczeń o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przedsiębiorcy nie mogą wystąpić z roszczeniem o waloryzację wskaźnikiem inflacji w przypadku, gdy roszczenie jest związane z działalnością przedsiębiorstwa. W przypadku wypłaty kredytu kilkanaście lat temu przez bank, trudno uznać, że nie jest to związane z działalnością banku.
W grudniu 2023 roku przewidziane są dwa orzeczenia TSUE dotyczące przedawnienia roszczeń banku. Pierwsze z nich, które zapadnie 7 grudnia, dotyczy odsetek za opóźnienia i przedawnienia. Drugie, które zapadnie 7 dni później, będzie dotyczyć przerwania biegu przedawnienia. Te orzeczenia będą miały istotne znaczenie dla pozwów frankowych i mogą całkowicie zmienić pozycję frankowiczów na plus.
Przedawnienie roszczeń banku
Przedawnienie roszczeń banku jest dość problematyczną kwestią. Najkorzystniejszy termin przedawnienia wynika z momentu wypłaty kredytu przez bank. Bank jako przedsiębiorca ma 3 lata od momentu wypłaty kwoty kredytu. Jednakże, są orzeczenia Sądu Najwyższego, które stwierdzają, że termin przedawnienia rozpoczyna się dopiero w momencie, gdy konsument złoży oświadczenie o żądaniu nieważności umowy w trakcie rozprawy.
Banki obecnie przyjmują, że termin przedawnienia upływa z końcem roku 2023 dla kredytobiorców, którzy w 2020 roku złożyli pozwy. Aby przerwać bieg terminu przedawnienia, bank musi nadać pozew do sądu lub zawezwanie do próby ugodowej najpóźniej do ostatniego dnia grudnia. Banki składają również zawezwania do próby ugodowej, które również przerywają bieg terminu przedawnienia. Warto zauważyć, że nie każdy frankowicz otrzyma pozew, może to być również zawezwanie do mediacji lub negocjacji.
Banki w Polsce rozpoczęły masowe składanie pozwów
Banki w Polsce rozpoczęły masowe składanie pozwów przerywających bieg przedawnienia wobec frankowiczów. Obecnie banki nie żądają już wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, ale wnioskują o zasądzenie kwoty tytułem waloryzacji kapitału.
Zmiana ta jest wynikiem wyroku TSUE, który jednoznacznie stwierdził, że bankom nie przysługuje żadne wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Roszczenia frankowiczów będą traktowane analogicznie jak roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału.
Przewiduje się, że dwa orzeczenia TSUE dotyczące przedawnienia roszczeń banku będą miały kluczowe znaczenie dla frankowiczów. Przedawnienie roszczeń banku jest skomplikowaną kwestią, jednak banki obecnie przyjmują, że termin przedawnienia upływa z końcem roku 2023 dla kredytobiorców, którzy złożyli pozwy w 2020 roku. Banki składają również zawezwania do próby ugodowej w celu przerwania biegu terminu przedawnienia.